Arkadiusz K. ponownie trafił do lekarza pierwszego kontaktu z nasilonymi objawami schorzenia, które wykluczały jego codzienne funkcjonowanie, i wówczas, został przez tego lekarza skierowany, w trybie pilnym do przeprowadzenia badań. Badania, których wcześniej odmówiono Arkadiuszowi K., pozwoliły na zdiagnozowanie stanu jego zdrowia i wdrożenie właściwego leczenia.

Ostatecznie Arkadiusz K. po ponad półrocznym okresie od pierwszej wizyty w Wojewódzki Szpitalu Zespolonym w T. przeszedł zabieg operacyjny, po którym pierwotne objawy ustąpiły.

Arkadiusz K. skierował przeciwko placówce medycznej roszczenie o zadośćuczynienie o kwotę 70 000 zł tytułem naruszenia jego prawa do zdrowia oraz do uzyskania świadczeń medycznych. W toku postępowania Sąd opierając się na opiniach biegły ustalił, że stan zdrowia Arkadiusza K., już przy pierwszej wizycie w szpitalu wymagał wdrożenia pełnego postępowania diagnostycznego, przyjęcia jego osoby na oddział i zapewnienia mu kompleksowej pomocy medycznej. Sąd stwierdził, że szpital dopuścił się błędu w zakresie diagnozy Arkadiusza K. na kanwie braku zlecenie wymaganych w takich przypadkach badań. Zaniechanie personelu medycznego szpitala owocowały naruszeniem praw pacjenta, w tym prawa do uzyskania świadczeń medycznych. Sąd podkreślił, że stan zdrowia powoda wymagał niezwłocznego podjęcia świadczeń medycznych, a ich brak narażał powoda na zagrożenie życia i zdrowia.

Sąd uznał, że na tle zwłoki w podjęciu leczenia Arkadiusza K. i braku udzielenia mu wsparcia medycznego, co przedłużało jego dolegliwości zdrowotne i trzymujący się dyskomfort psychiczny i fizyczny w związku z chorobą i jej objawami, Szpital winien zapłacić tytułem rekompensaty za doznaną krzywdę kwotę 50 000 zł wraz z odsetkami.

Adwokat Mariusz Lewandowski, który reprezentował Arkadiusz K. w niniejszej sprawie, wyraził zadowolenie po ogłoszeniu wyroku i wskazał, że na pełne uznanie i aprobatę zasługuje stanowisko Sądu I instancji, że zdrowie jest najcenniejszym dobrem osobistym człowiekiem i jego zagrożenie, a tym bardziej naruszenie, przez podmiot ustawowo zobligowany do niesienia pomocy medycznej, winno być rekompensowane na poziomie odpowiadającym poczuciu krzywdy, dyskomfortu i złego samopoczucia.

Do Sądu Okręgowego w T. wpłynął wniosek o uzasadnienie wyroku. Adwokat Mariusz L. niecierpliwie oczekuje na zapoznanie się motywami rozstrzygnięcia.